Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Αντίδοτο στην κρίση.


 Λόγω εξειδίκευσης, συχνά συνεργάζομαι με γονείς νεογέννητων και μικρών παιδιών. Είναι αδύνατον να μη παρατηρήσω το μεγάλο άγχος που δημιουργείται από την πεποίθηση ότι το να είναι κάποιος γονέας θα πρέπει να είναι ή θα μπορούσε να είναι μια μάλλον άκοπη, και «βολική» υπόθεση. Αυτή η ιδέα μάλιστα έχει «πλασαριστεί» ούτε λίγο ούτε πολύ σαν κάτι που ωφελεί περισσότερο το ίδιο το παιδί!

 Όμως, η ουσία της γονεϊκής φροντίδας είναι να αναθρέψουμε με τέτοιο τρόπο τα παιδιά μας ώστε να γίνουν καλοί και παραγωγικοί άνθρωποι, που νοιάζονται και που αναπτύσσουν δεσμούς εντιμότητας. Το ερώτημα είναι μήπως ασυνείδητα  έχουμε διαφοροποιήσει την ουσία προς την δημιουργία  μιας εγωκεντρικής, ανεξάρτητης, «αγχωμένης», αποδιοργανωμένης κοινωνίας; Κάτι σίγουρα δεν πάει καλά… Εάν δεν πιστεύετε εμένα, τότε ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Υπάρχει μια κοινωνική κρίση με πολλά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης στο περιβάλλον, στην υγεία και στην οικονομία (αυτή την νοιώθουμε πολύ έντονα εδώ στην Ελλάδα…).   Πιθανόν τώρα είναι η ευκαιρία που έχουμε για να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους και τις αξίες μας σαν γονείς και πλέον να επανασυνδεθούμε με ό,τι θεωρούμε  σημαντικό για μας. 

Μέρος του προβλήματος αλλά μεγάλης σημασίας είναι και αυτό που ονομάζουμε διατροφή.  Η τροφή κάποτε υπήρξε λιγότερο «περίπλοκη» και περισσότερο απολαυστική.   Προερχόταν από την φύση και ήταν πηγή ζωής για την οικογένεια, δίνοντας την απαραίτητη ενέργεια. Η κάθε είδους τροφή ήταν ένα δώρο, ήταν σεβαστή και απολαυστική.  Η τροφή (η πραγματική, αυτή που μαγειρευόταν στο σπίτι) ήταν το επίκεντρο της οικογενειακής συγκέντρωσης και του οικογενειακού δεσμού.  Αυτό το αίσθημα του δεσίματος στην οικογένεια ήταν η βάση για την ασφάλειά της και κανένας τότε δεν σκεφτόταν για τις θερμίδες ή για τις βιταμίνες που περιέχει μια τροφή.  Λοιπόν, τι συνέβη έκτοτε;  Η επιστήμη μαζί με την βιομηχανία «διέλυσε» το φαγητό και του ξαναέδωσε όνομα: το ονόμασε διατροφή. Ενδιαφερόμαστε πια περισσότερο για τις μεμονωμένες βιταμίνες και τις θερμίδες παρά για την πραγματική τροφή.  Αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ φαγητού και διατροφής που αρχίζει από τα πρώτα βήματα της ζωής μας, επηρέασε μια ολόκληρη γενιά (ή και δύο…). Γιατί κάτι εξαιρετικά σημαντικό όπως το να τρέφεις ένα παιδί θα πρέπει να γίνεται απλά «βολικό» και  αυτοματοποιημένο; 

Σαν γονείς και σαν κοινωνικό σύνολο, οι επιλογές που υιοθετούμε στη ζωή μας, ιδιαίτερα όσον αφορά στις διατροφικές επιλογές, επηρεάζουν σημαντικά τις μετέπειτα επιλογές των παιδιών μας άσχετα από την γονεϊκή επιρροή.  Και αυτός ο επηρεασμός που οφείλεται στην απλή παρατήρηση μπορεί να έχει μεγαλύτερη επίδραση στα παιδιά μας απ΄οτιδήποτε άλλο.  Είναι δε ευκολότερο να το διορθώσεις από την αρχή, τα πρώτα 2 χρόνια της ζωής, από τότε δηλαδή που το παιδί θηλάζει και αρχίζει να εξερευνά τις τροφές και την διαδικασία του φαγητού. Και ποτέ δεν είναι αργά για να κάνει κάποιος τις όποιες θετικές αλλαγές στις οικογενειακές συνήθειες στο φαγητό και στον τρόπο ζωής, αλλά βεβαίως όσο νωρίτερα αρχίσει τόσο οι βάσεις που θα τεθούν θα είναι ισχυρότερες.  Και θυμηθείτε, ότι δεν πρόκειται για θερμίδες και βιταμίνες, αλλά για τους δεσμούς μέσα στην οικογένεια και την σύνδεση με την φύση. Διαλέξτε πλήρεις τροφές της περιοχής σας. Αποφύγετε τυποποιημένες τροφές με μη αναγκαία χημικά πρόσθετα (όχι μόνο συντηρητικά ). Καθίστε όλοι μαζί και γευθείτε την εμπειρία της «θρέψης» του οργανισμού. 

Ο σκοπός είναι να κάνουμε μικρά βήματα προς την κατεύθυνση που θέλουμε να πάμε. Δώστε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσετε πως τρώτε, που τρώτε και τι τρώτε.  Σχεδιάστε να αλλάξετε ένα πράγμα κάθε φορά. Ένα παράδειγμα θα ήταν να καθίσετε μια φορά και να φάτε χωρίς συγχρόνως να κάνετε τίποτε άλλο (χωρίς διάβασμα, χωρίς υπολογιστές, χωρίς οδήγηση, χωρίς τηλέφωνα) και αν μπορείτε, αποφύγετε να φάτε μόνος-η σας.    

Αυτό που βιώνουμε σήμερα δεν είναι ανάγκη να το κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας προκειμένου να το «διορθώσουν». Αντίθετα, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για μικρές αλλαγές, αρχίζοντας από τα βασικά με σκοπό ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Το μέλλον που θα έχει ευγνωμοσύνη, ισχυρούς δεσμούς και συμπόνοια.

Το Family Wellness Athens θα προσφέρει ένα σεμινάριο στην αρχή του Φεβρουαρίου 2012 με θέμα  "μικρές διαφοροποιήσεις για την βελτίωση της οικογενειακής διατροφής". Για  περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο:    lauriann@familywellness.gr 

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Το ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟ σνακ για το σχολείο


Υλικά

2   φλιτζ.     αλεύρι ντίγκελ
1   φλιτζ.     ηλιόσποροι 
¾ φλιτζ.     κολοκυθόσποροι
½ φλιτζ.     ψιλοκομμένη άγλυκη καρύδα 
¼ φλιτζ.     λιναρόσπορο
1/2   φλιτζ.     ακατέργαστη ζάχαρη 
1 κ.γ            κανέλα σκόνη 
2 ¼ κ.γ       θαλασσινό αλάτι
¾ φλιτζ.   κομματάκια μαύρης σοκολάτας (από 70% κακάο και άνω)
1 ¼ φλιτζ.   σταφίδες ή ξερά κράμπερις ή οποιοδήποτε άλλο ξερό φρούτο
¼ φλιτζ.      νερό 
¼ φλιτζ.      μελάσα 
¼ φλιτζ.      καρυδέλαιο 
½ φλιτζ.      ηλιέλαιο
1  φλιτζ.      γάλα αμυγδάλου ή γάλα βρώμης



Μέθοδος

  1. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180C. Στρώστε το ταψί με ένα χαρτί ψησίματος
  2. Σ ένα μεγάλο μπολ αναμείξτε (με το χέρι) τα στεγνά υλικά, από την βρώμη μέχρι τις σταφίδες. Σ ένα ξεχωριστό μεγάλο μπολ, αναμείξτε καλά τα υγρά υλικά, από το νερό μέχρι το γάλα αμυγδάλου. Προσθέστε τα υγρά υλικά  με τα στεγνά και αναμείξτε τα αργά σε χαμηλή ταχύτητα (ή με χειροκίνητο αναδευτήρα) μέχρι να γίνουν μείγμα. Μην τα αναμείξετε υπερβολικά.
  3. Κάντε κομμάτια μπισκότα τοποθετώντας το ζυμάρι στη σειρά στο ταψί, χρησιμοποιώντας για μεζούρα ¼ φλιτζ. *. Απαλά πιέστε τα κομματάκια πριν το ψήσιμο (για να γίνουν πλατιά) και ψήστε τα για 24 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν ελαφρά. Μερίδες 24 μπισκότα.

         * (ή ένα κ.σ. αν τα θέλετε μικρότερα)